حذف برخی از یونهای فلزات سنگین از محلول آبی با استفاده از نانوذرات مگمایت اصلاح شده

در این تحقیق نانوذرات اکسید آهن مگمایت به عنوان جاذب مغناطیسی پایه به روش هم رسوبی سنتز شد. سطح نانوذرات طی فرایند پلیمریزاسیون با پلیمر هادی پلی رودانین و پلیمر طبیعی پلی دوپامین پوشانده شد. نانوذرات اصلاح شده از نظر مورفولوژی و اندازه ذرات، ساختار شیمیایی، پایداری حرارتی و خاصیت مغناطیسی به ترتیب با آزمون های میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری (sem and tem)، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (ftir)، پراش پرتو ایکس (xrd)، آنالیز حرارتی (tga) و مغناطیس سنجی (vsm) مورد بررسی قرار گرفت. جاذب های سنتز شده جهت حذف یون کروم (vi) از محلول آبی بکار گرفته شد و مطالعات در سیستم ناپیوسته و در دمای اتاق انجام پذیرفت. همچنین تأثیر دو نوع اکسید کننده و شوینده ی اسیدی به ترتیب بر مورفولوژی نانوذرات و خاصیت جذب آنها مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش اثر پارامترهای تجربی مختلف از قبیل ph محلول، غلظت اولیه آلاینده، میزان جاذب مصرفی و زمان اختلاط مورد بررسی قرار گرفت. تطابق داده های آزمایشگاهی با مدل های ایزوترم غیرخطی جذب نظیر لانگ مویر، فروندلیچ، تمکین و کوبل-کوریگان بررسی شد. مطالعه روی مدل های سینتیک جذب نشان داد که فرم غیرخطی مدل سینتیک شبه درجه دوم بیشترین تطابق را با داده های آزمایشگاهی دارد.